Mięta pieprzowa (Mentha piperita L.) to powszechnie występująca roślina w krajach Europy, Azji, Australii i Ameryki Północnej. Jest byliną która osiąga wysokość do 60-80 cm. Wytwarza bardzo liczne rozłogi nadziemne i podziemne, które przy zetknięciu z ziemią bardzo łatwo ukorzeniają się. System korzeniowy rośliny jest płytki i słabo rozwinięty. Liście rośliny są kształtu podłużnie jajowatego o nierówno piłkowanym brzegu, zaostrzone. Kwiaty mięty są barwy różowofioletowej, zebrane na wierzchołku pędu. Mięta bardzo rzadko tworzy owoce.

Mięta jest rośliną odporną na spadki temperatur ale utrzymujące się temperatury poniżej -15 przy braku okrywy śnieżnej powodują, że roślina przemarza. Pod uprawę mięty doskonale nadają się gleby ciepłe, o dużej wilgotności, osłonięte od wiatru i dobrze nasłonecznione. Pod uprawę mięty nadają się stanowiska po okopowych po oborniku, po rzepaku lub warzywach. Podstawowym zabiegiem przed uprawą mięty jest głęboka orka jesienią.

Mięta jest rośliną o dużych wymaganiach pokarmowych. Doskonałym nawozem organicznym do zastosowanie w uprawie będzie obornik, kompost lub nawozy zielone. Kompost może być stosowany przez cały okres wegetacyjny, zimą będzie chronił roślinę przed wymarznięciem. Dodatkowo w uprawie mięty stosuje się nawozy mineralne. W sezonie wegetacyjnym mięta wykazuje zapotrzebowanie na azot w ilości 50-120 kg/ha, fosfor 40-60 kg/ha, potas 120-140 kg/ha. Nawozy wieloskładnikowe stosuje się przed założeniem plantacji a w kolejnych latach uprawy wczesną wiosną. Nawozy azotowe stosuje się w trzech dawkach czyli przed sadzeniem, po przyjęciu sadzonek i pierwszym zbiorze liści. Mięta pieprzowa preferuje wilgotne gleby o pH w granicach 6-7.

Miętę rozmnaża się z sadzonek wegetatywnych, którymi są ukorzenione rozłogi podziemne. Sadzonki pozyskuje się z matecznika. Sadzonki wykopywane są na przełomie sierpnia i września lub wczesną wiosną. Pozyskane sadzonki wysadza się na przygotowane wcześniej pole w rzędach co 40 cm. Pielęgnacja plantacji polega na regularnym odchwaszczaniu. Plantacje użytkowne dłużej niż rok zaleca się jesienią obredlić w celu zwiększenia mrozoodporności.

Zbiory ziela lub liści rozpoczynają się na przełomie czerwca i lipca. Jest to czas kiedy pojawiają się pierwsze kwiatostany. Kolejne zbiory przeprowadza się systematycznie w miarę rozwoju liści i rozrastania się rośliny. Ziele zbiera się kosiarką, zaś liście ręcznie. Następnie zebrany surowiec poddawany jest suszeniu w specjalnie przystosowanych suszarniach.

Najpopularniejszą zaletą mięty jest jej dobroczynny wpływ na podrażniony żołądek. Pomaga w leczeniu zaburzeń trawienia i ich objawów, takich jak wzdęcia i zaparcia. Olejek eteryczny stosowany jest przede wszystkim w dolegliwościach ze strony układu oddechowego, najczęściej w formie inhalacji i maści. Wyciąg z mięty łagodzi bóle głowy. Posiada właściwości przeciwbakteryjne i ułatwia odkrztuszanie zalegającej wydzieliny. Olejek miętowy wykorzystywany jest nie tylko w medycynie, ale również w kosmetyce. Wiele kremów zawiera w składzie olejek miętowy, po zastosowaniu których odczuwa się przyjemny chłód i odświeżenie.

Mięta jest jedną z najbardziej znanych przypraw, jako dodatek do sosów, farszów, sałatek. Nadaje potrawom, napojom charakterystyczny zapach i smak. Szczególnie w upalne dni woda z listkami mięty skutecznie gasi pragnienie.