Jeżeli spojrzymy na bobry bez uprzedzeń, a nie przez pryzmat wyrządzanych przez nie szkód przekonamy się, że to bardzo ciekawe ssaki. Dzięki dużym i mocnym siekaczom bobry potrafią ściąć drzewo o średnicy do 1 m. Bóbr jest uważany za największego gryzonia Eurazji. Charakterystyczna dla tego gatunku jest umiejętność przystosowywania środowiska do własnych potrzeb. Niewiele jest gatunków posiadających tą umiejętność, człowiek i bóbr to jedne z nich. To właśnie ta umiejętność bobrów wywołuje duże niezadowolenie człowieka, ponieważ powoduje to szkody i straty.

Mówiąc o szkodach powodowanych przez bobry, należy także powiedzieć o ich pozytywnym wpływie na środowisko. Działalność bobrów przywraca korzystne stosunki wodne, ogranicza erozję, zwiększa różnorodność biologiczną, przyśpiesza tempo samooczyszczania się wód. Szkody powodowane przez bobry w środowisku to nie tylko szkody w gospodarce rolnej, ale również w gospodarce leśnej (ścinanie drzew, podtapianie terenów leśnych i dróg) oraz w gospodarce wodnej (naruszanie wałów przeciwpowodziowych oraz zapychanie rowów melioracyjnych i przepustów). Bobry niszczą również szlaki komunikacyjne poprzez blokowanie dróg i torów. Podczas zwalania drzew zrywają również linie energetyczne.

Najwięcej szkód wyrządzają jednak w rolnictwie poprzez podtapianie terenów rolniczych, niszczenie grobli, ścinanie drzew owocowych. Bobry również, o czym nie każdy wie, wykradają płody rolne np. kukurydzę, marchew, buraki czy kapustę. Gatunek ten zagrożony wymarciem, został objęty częściową ochroną gatunkową. Co przyniosło oczekiwane rezultaty, ponieważ populacja bobra zwiększyła się. Sytuacja liczebności bobra w Polsce wymknęła się spod kontroli. Spodziewano się jej wzrostu do kilku tysięcy, a w tej chwili liczebność bobra w Polsce wynosi ponad 100 tys. sztuk i nadal rośnie.